Retrospective Analysis of Arthroscopic Cam Decompression. Is Hip Joint Still Preserved Although at Learning Curve?

INTRODUCTION: Hip arthroscopy is an effective treatment for femoroacetabular impingement (FAI). Purpose of the present study was to report the patient reported outcomes, hip survival retrospectively at a mean follow-up of five years.
METHODS: Retrospectively collected data on 25 patients with FAI at minimum follow-up of 42 months (mean 60 months) treated with hip arthroscopy and labrum repair were analyzed. The primary outcome measures were the Hip Outcome Score (HOS) Activities of Daily Living (ADL) subscale, HOS-Sport subscale, Visual analog scale (VAS) for pain. Patient satisfaction was rated. Measurement of joint spaces and osteoarthritis (Tonnis) grading were done preoperatively and at the latest follow-up
RESULTS: Pre- and postoperative mean alpha angles were 670±40 and 460±30. %76 of patients achieved minimal clinically important difference (MCID) for HOSADL and %56 of patients achieved MCID for HOSSS and all reached MCID for VAS pain score. Mean satisfaction level was 7.5±1.8
Mean preoperative Tonnis stage of the patients was 0.9±0.9 which increased to 1.1±0.8 (p: 0.046). Mean preoperative lateral joint space was 4.8±1 which decreased to 4.5±1 p<0.001. Mean middle joint space also decreased from 4.5±0.9 to 4.3±0.7 (p: 0.04). However this decrease was not statistically significant at joint space measured at foveal level (p˃0.05) (5±0.8 vs 4.9±0.7).

DISCUSSION AND CONCLUSION: Mid-term results show that after cam decompression, it is possible to say that hip joint is at least preserved and progression of hip osteoarthritis seems to be delayed. Patient functional results, pain scores are generally improved in line with the literature

Artroskopik Cam Dekompresyonun Geriye Dönük Analizi. Öğrenme Eğrisinde Olmasına Rağmen Kalça Eklemi hala Korunuyor mu?

GİRİŞ ve AMAÇ: Kalça artroskopisi, femoroasetabular sıkışma (FAS) için etkili bir tedavidir. Bu çalışmanın amacı, ortalama beş yıllık takip süresinde geriye dönük olarak hastaların bildirdiği sonuçları ve kalça sağkalımını rapor etmekti.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Kalça artroskopisi ve labrum tamiri ile tedavi edilen minimum 42 aylık (ortalama 60 ay) takipte FAS’lı 25 hastadan geriye dönük olarak toplanan veriler analiz edildi.
Birincil sonuç ölçütleri, Kalça sonuç skoru (HOS) günlük yaşam aktiviteleri (ADL), HOS-Spor ölçekleri ve ağrı için görsel analog ölçeği (VAS) idi. Hasta memnuniyeti derecelendirildi. Eklem boşluklarının ölçümü ve osteoartrit (Tönis) derecelendirilmesi ameliyat öncesi ve en son takipte yapıldı

BULGULAR: Ameliyat öncesi ve sonrası ortalama alfa açıları 670±40 ve 460±30idi. Hastaların %76’sında HOSADL için minimal klinik önemli fark (MCID) elde edildi ve hastaların %56’sı HOSSS için MCID’ye ulaştı ve tümü VAS ağrı skoru için MCID’ye ulaştı. Ortalama memnuniyet seviyesi 7.5±1.8’di. Hastaların ameliyat öncesi ortalama Tönis evresi 0.9±0.9 iken 1.1±0.8’e yükseldi (p: 0.046). Ameliyat öncesi ortalama yan eklem boşluğu 4.8±1 idi ve 4.5±1’e düştü p<0.001. Orta eklem boşluğu da 4.5±0.9’den 4.3±0.7’e düştü (p: 0.04). Ancak bu azalma foveal seviyede ölçülen eklem aralığında istatistiksel olarak anlamlı değildi (p˃0.05) (5±0.8 vs 4.9±0.7).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Ara dönem sonuçları, cam dekompresyonundan sonra kalça ekleminin en azından korunduğunu ve kalça osteoartritinin ilerlemesinin geciktiğini söylemenin mümkün olduğunu göstermektedir. Hastanın fonksiyonel sonuçları ve ağrı skorları genellikle literatürle uyumlu olarak iyileşir.